Dit is waarom we zo gehecht raken aan onze tas

Een persoonlijke noot van deze schrijver. Ik ben niet materialistisch, maar aan sommige spullen raak ik evengoed erg verknocht. Zo heb ik thuis een tas aan de kapstok hangen die tot op de draad versleten is. Toch hangt hij daar nog steeds, aan de kapstok. Want als ik heel eerlijk ben weet ik zelf ook wel dat hij in de prullenbak thuishoort. Ik draag hem heel sporadisch nog wel eens (en hang hem daarna koppig weer terug). Wat maakt dat we ons zo hechten aan een levenloos object? En waarom is het soms zo lastig om afscheid te nemen en te kiezen voor een nieuwe tas?

Een tas als onderdeel van je identiteit

Spullen zijn in de eerste plaats natuurlijk gebruiksvoorwerpen die een praktische functie dienen. Maar spullen, en dan met name kleding en accessoires zijn ook zoveel meer dan dat. Een tas heeft als doel om de voorwerpen die je nodig hebt op een praktische wijze met je mee te nemen. Maar daarnaast kan een tas ook een manier zijn om uit te dragen wie jij bent, of beter gezegd, hoe je graag zou willen dat anderen je zien. Dat heeft alles te maken met de neiging van mensen om te willen structureren en daarmee anderen in een bepaald hokje te kunnen plaatsen. Draag jij een luxueuze akte tas van hoge kwaliteit leer, van een exclusief merk, dan is de kans groot dat mensen een heel ander beeld van je krijgen dan wanneer je een hippe, jeugdige backpack draagt. Hoe oppervlakkig dat ook klinkt, zo werkt het vaak wel. Zo kan een tas iets zeggen over je smaak, maar ook over je leeftijd, sociale klasse en interesses. Vooral wanneer je zelf nog erg zoekende bent naar je identiteit, bijvoorbeeld op de middelbare school, kan je tas een belangrijk onderdeel zijn van je identiteit. Dat is in ieder geval de reden dat ik zelf mijn schooltas destijds helemaal vol plakte met buttons en stickers van mijn favoriete bands, om hem een beetje cooler te maken. De schooltassen van THEBAGSTORE zijn echter cool genoeg zonder dat je hem zelf hoeft te pimpen.

Een tas vol herinneringen

Dat een tas voor veel mensen zoveel meer is dan een stuk stof of leer komt ook doordat het een gebruiksvoorwerp is dat je bijna dagelijks gebruikt. Je hebt er bijna altijd eentje bij je. Dat betekent dat de kans groot is dat je je tas bij je had bij tal van bijzondere gebeurtenissen. Misschien zijn jij en je tas wel zo onlosmakelijk met elkaar verbonden als Queen Elizabeth en haar handtas  en sta je er ook heel vaak mee op de foto. Of misschien heb je juist een tas die je alleen in een bepaalde situatie gebruikt en die daarom erg speciaal is of is geworden. Denk bijvoorbeeld aan een bijzonder tasje dat je altijd bij je draagt tijdens vette festivals of concerten, zoals dit schoudertasje van Micmacbags. Zodra je zo’n tas tevoorschijn haalt gaat er in je hoofd een luikje open en komen er allerlei herinneringen naar boven aan de leukste feestjes en lieve vrienden. Vaak zitten dit soort tassen ook letterlijk vol met herinneringen, want als je hem opendoet vind je plotseling allerlei kleine aandenkens zoals muntjes voor een drankje van Lowlands, een oorbel waarvan je dacht dat je hem kwijt was geraakt en een programmaboekje van een festival van jaren geleden. Datzelfde gevoel kun je ook hebben bij die ene geluksbrengende sporttas die je altijd bij je moet hebben tijdens wedstrijden, zoals deze mooie sporttas van Cowboysbag. 

Het einde van een hoofdstuk

Bij heel veel levensfases horen bepaalde tassen. Zo begin je je schoolcarrière als peuter met een kleine kinderrugzak zoals zo’n té zoete van A Little Lovely Compagny, die gaandeweg vervangen wordt door grotere exemplaren. Bij de start van elke nieuwe school draag je vaak weer een nieuwe tas met je mee en heb je dan uiteindelijk alle diploma’s op zak, dan hang je de rugzak aan de vlaggenmast en ga je beginnen aan een baan waar je je gloednieuwe professioneel ogende laptoptas gaat dragen. Zo kan een tas ineens een hele emotionele lading krijgen, vooral als je een fase gaat afsluiten waar je met weemoed op terugkijkt. Wanneer een tas een geschenk was van een dierbaar persoon kan het zelfs veranderen in een soort relikwie. Toch is het soms gewoon echt tijd om een tas gedag te zeggen en eindelijk een nieuwe te kopen. Gewoonweg omdat het er niet meer uit ziet. En voelt weggooien nog als een stap te ver? Bewaar hem dan gewoon, die geliefde tas. Op zolder, ergens achter in de kast, of gewoon aan de kapstok.