Voor 17:00 uur besteld = vandaag verzonden
Biografie van de tas
Je zou denken dat deze er altijd is geweest, maar niets is minder waar. De handtas is een uitvinding. Uit noodzaak geboren om vervolgens als modeverschijnsel zijn weg te vervolgen. Inmiddels worden beide aspecten samengevoegd en treffen we enorm veel tassen die zowel functioneel als stijlvol zijn. Over hoe het ooit begon.
Egyptische hiërogliefen tonen hoogwaardigheidsbekleders met heuptasjes en op Griekse vazen treffen we krijgers en jagers met een tas. Geen vrouw te bekennen als we teruggaan naar de mogelijke oorsprong van de tas. Het was gewoon een praktisch mannending.
De tas was ooit louter een praktisch mannending
Het oudste tastbare voorwerp dat we kunnen duiden als een tas is een uit 1550 afkomstige buidel van geitenleer. Verdeeld in enorm veel vakjes en versierd met bloemetjes. Dat laatste verraadt een vrouwelijke touch. Tot voor kort konden we dit kleinood bewonderen in het tassenmuseum Hendrikje, dat onlangs ophield te bestaan.
Waren de eerste tassen vooral functioneel voor tijdens het jagen bijvoorbeeld, de latere tassen zijn er louter voor de uiterlijke schijn. Als je een tas kon bezitten, was je gefortuneerd en dan had je anderen om je spullen voor je te dragen. Moeten we toch één functie noemen dan is dat als zakje of tasje om er kruiden in te stoppen die een aangenamere geur verspreidden. Een betere geur dan die van de eigenaar of eigenaresse zelf. In die tijd nam men het wat minder nauw met de persoonlijke hygiëne. Alhoewel er op deze manier wel moeite voor werd gedaan.
Uiteindelijk ontstaat er een soort handtas voor vrouwen, de réticule
In de Gouden Eeuw ontstonden er buidels met daarin onder andere speelaffiches voor wie een gokje wilde wagen (wederom vooral mannen) en later kwamen er de buidels, die vooral onder de kleding werd gedragen om zakkenrollers geen kans te geven. Toentertijd buidelsnijders genoemd. Het waren met name nog altijd de mannen die ze op die manier droegen.
Eind achttiende eeuw gaan bij de vrouwen de hoepelrokken aan de kant, waar van die dijzakken in zaten, en werd de kleding voor vrouwen minder grotesk. Strakkere jurken deden hun intrede, en daar pasten die dijzakken niet onder. De réticule was geboren. Een soort handtas avant la lettre.
Louis Vuitton is de eerste met een reistas
Nog niet erg gewaardeerd overigens want het Franse réticule werd als snel door de Engelsen verbasterd tot ridicule. Desalniettemin was de opmars van de tas niet te stuiten, vooral niet toen het reizen per stoomtrein en boot in zwang kwamen. De leren reiskoffer was een feit en wie denk je dat deze als eerste halverwege de negentiende eeuw ontwierp? Meneer Louis Vuitton.
De maatschappij veranderde in rap tempo, mede ook dankzij de eerste wereldoorlog. Bovendien krijgen vrouwen meer en meer een andere status. Ze gingen zelfs roken en niet alleen de gegoede burgerij ging make-up gebruiken. Het werd bereikbaar voor veel meer vrouwen. Als die spulletjes moesten op de een of de andere manier worden opgeborgen en meegedragen en dat gebeurde in een vanity case. Daar kun je je vast wel iets bij voorstellen.
Het was iets wat leek op een tas, een handtas, maar pas na de tweede wereldoorlog kwam de werkelijke handtas in zwang. Vooral die vernoemd naar Grace Kelly, de Kellytas van Hermès uit 1956. Mondjesmaat komen er steeds wat tassenmerken bij. Totdat in de jaren negentig het ene na het andere tassenmerk geboren wordt, en dat is eigenlijk nooit meer opgehouden.
3 handtassen van nu, geïnspireerd op de klassiekers zijn deze:
Scroll gerust door onze handtassen collectie voor meer exemplaren. Ze zijn er tegenwoordig te kust en te keur. De een met een klassieke uitstraling, de ander stoer of sportief. In alle mogelijke kleuren. En: voor zowel mannen als vrouwen.
